این آزمون در سه مرحله طراحی شده بود که مرحله نخست آن شامل ارزیابی تئوری‌ـ‌عملی بود. در این بخش، توانایی تحلیل مفاهیم نظری و کاربرد آن در شرایط بالینی مورد سنجش قرار گرفت.

 مرحله دوم آزمون به صورت ایستگاه‌های عملی ساختاریافته (OSCE) برگزار شد. در این بخش، دانشجویان مهارت‌هایی مانند شناسایی میکروب‌ها، تفسیر لام‌های خونی و سرطانی، بررسی انگل‌ها و قارچ‌ها، کنترل کیفی تجهیزات آزمایشگاهی، تفسیر نتایج آزمایشات و پاسخ به سناریوهای بالینی را در ایستگاه‌های مشخص‌شده اجرا کردند. عملکرد هر دانشجو به‌صورت عینی و بر اساس چک‌لیست‌های استاندارد ارزیابی شد.

 در مرحله سوم نیز داوطلبان به‌صورت عملی در محیط واقعی یا شبیه‌سازی‌شده آزمایشگاه فعالیت کردند و توانمندی آن‌ها در اجرای فرآیندهای کامل آزمایشگاهی، رعایت اصول ایمنی، دقت، و تفسیر نتایج بررسی شد.

 آزمون صلاحیت بالینی در رشته علوم آزمایشگاهی یکی از ارکان مهم در تضمین کیفیت آموزش در این رشته و آمادگی حرفه‌ای دانشجویان برای ورود به نظام سلامت کشور به شمار می‌آید.